Ik zie in je ogen een lichtje
dat fonkelt en straalt nou en hoe
ik schrijf nu voor jou dit gedichtje
en doe dan je oogjes maar toe
ik heb in het donker gelopen
maar steeds door jouw lichies geleid
want of ze nou dicht zijn of open
die lichies die zie ik altijd ‘Lichtjes’ van Toon Hermans
“Zou ik het nog kunnen?” vraagt mijn 92-jarige vader die herstelt van een beenbreuk en nu grieperig is. Nadat ik een paar gedichtjes aan hem heb voorgelezen, neemt hij de gedichtenbundel van Toon van me over. Hij bladert wat door het boek en kiest het gedicht ‘Lichtjes’. En ja, hij kan het nog. De expressie die ik zo goed van hem ken, vooral bij het voorlezen van gedichten, die is er nog steeds. Zijn lichaamstaal is subtiel en zijn stem heeft minder volume. Maar ik zit dichtbij, dus maakt dat allemaal niet uit. Aan het einde kijken we elkaar aan en grinniken over de dichtkunst van deze woordkunstenaar.
Wat hou ik ervan als deze liefde ontstaat tussen ons. Een moment van goud. “Ik wil wel weer naar bed”, zegt mijn vader, “ik ben moe”. Hij is nog niet de oude, maar gelukkig heb ik zijn lichtje even kunnen voelen. We waren allebei zo echt. Zo ín wat wezenlijk is, met kinderlijk plezier. En alles om ons heen viel even weg.
Deelnemers aan mijn retraites en bezinningsdagen kennen die gouden momenten ook. Waar alles samenvalt en je in vrede bent. Om dàt te kunnen ervaren ‘je licht, je ziel, God, de Ene, Liefde of grenzeloos bewustzijn’, is het nodig dat je persoonlijkheid even wijkt. Dus even geen willen, moeten en streven. Zo’n (ver)licht moment is echter niet te fixen. Wèl kan je eraan meewerken dat het spontaan ontstaat. Denk bijvoorbeeld aan:
1. Zet muziek op (bv Bodyjazz van Gabrielle Roth): maak contact met je voeten op de grond, luister naar wat er in je in beweging wil komen en volg dat;
2. Ga naar buiten: maak contact met je voeten op de aarde, adem een paar keer diep in en uit. Loop bewust stap voor stap. Stop steeds even en vraag je af: wat ruik ik, wat zie ik, wat hoor ik, wat proef ik, wat voel ik. Laat je verrassen als een kind dat net buiten is.
3. Leg je hand midden op je buik: ervaar de beweging van je buikwand bij elke in- en uitademing. Als je afgeleid raakt, keer met je aandacht terug naar de ervaring.
4. Gewoon even stil worden kan natuurlijk ook …….
Ik wens je van harte liefdevolle feestdagen en een ver-licht nieuwjaar.
Joyce